رادیکال 63

رادیکال 63

نوشتن تنها راه نجاتم بود ، نوشتم
رادیکال 63

رادیکال 63

نوشتن تنها راه نجاتم بود ، نوشتم

بی حرکت بی ثبات

شما میتوانید به همه ی مسیر های پیش روی زندگیتان فکر کنید،تمام روز ،تمام هفته،تمام ماه ،تمام سال اما این فایده ای ندارد تا وقتی که یک قدم در این مسیر ها بر ندارید.

این مسیر ها میتواند هر چیزی باشد.مثل تحصیل در بهترین کالج دنیا یا سفر به شهر و کشور های جهان ،بهترین موسیقی دان یا نویسنده تاریخ شدن یا یک مادر یا پدر معمولی بودن.واقعیت این است که تمام این مسیر ها را مدام مرور میکنیم اما وقتی قابل اعتنا میشوند که در ان قدم میگذاریم و در واقع تا زمانی که قدمی در مسیری بر نمیداریم هیچ کار خاصی نکرده ایم.

تفاوت ادم های معمولی و ادم های خاص در همین قدم بر داشتن است.ادم های معمولی قدم در مسیر های معمولی میگذارند و ساده ترین ها را انتخاب میکنند اما ادم های خاص فقط مسیر هایی را که دیگران در ان قدم نمی گذارند را انتخاب میکند.

من هم مثل خیلی از ادم معمولی ها فقط مسیر های معمولی را انتخاب کردم.همیشه به مسیر های خاص فکر کردم اما همیشه از قدم بر داشتن در انها ترسیدم.

راجع به فیلمی که امشب دیدم احتمالا فردا مطلب بنویسم و امشب فقط از شنیدن دیالوگ ها و دیدن تصاویر جالبش لذت ببرم.

باشد که خوب بخوابم و اروم تر از شب های قبل باشم...

نظرات 1 + ارسال نظر
م. ق شنبه 24 شهریور 1397 ساعت 15:06 http://Www.ba-mokhatabhaye-ashna.blogsky.com

بله همینطوره.از نظر من هم انسان حقیقی انسان تقلید نیست. انسان بالغ انسان راه های نو و نرفته و ریسک پذیره. انسان بالغ محصول انتخاب های خودشه نه محصول انتخاب های گذشتگان. اما خب این کار شهامت و حرمت نفس و اعتماد به نفس زیادی می خواد و تجربه و تمرین و شکست و .... در نتیجه رسیدن به آگاهی ناب. اگاهی ای که محصول عمل و تفکره نه محصول صرفا خوندن کتاب و گوش کردن به سخنرانی و...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد