چرا نمیلبخندی ؟

تقریبا میشود گفت 10 سال و یا شاید بیشتر میگذرد از روز هایی که فکر میکردم یک جاهای تاریخ به یک عده بیش از بقیه ظلم شده.فکر میکردم باید برای عاشورا عزادار باشم نام عاشورا دلهره اور بود برایم و اینکه گناهان یک سال را باید ببرم تا پای هیت و با شرمساری طلب ببخشش کنم چون مظلومی هست که شفاعتم کند بزرگ تر که شدم فهمیدم هیچ ادم در طول تاریخ بی ایراد نبوده فقط یک روزی  یک چیز هایی بد نبوده مثل کنیز داشتن و چند همسری و غارت اقوامی که همفکر نیستند و امروز اینها فقط از نظر عده کمی هنوز بد نیستند ولی بیشتر مردم دنیا به اشتباه بودن این تفکر اعتقاد دارند.مشکل اینجاست که شما کدام طرف جوب هستید یا اصلا جوب برای شما مهم است یا انسان ها را بدون مرز میپذیرید.من امروز پذیرفته ام یک انسانم خطاهایی دارم و باید برای بهبود تفکرم تلاش کنم امروز فهمیده ام هیچ انسانی کامل نیست هیچ انسانی خوب مطلق نیست هیچ انسانی تکامل یافته نیست حتی پا فراتر میگذارم هر انسانی که بیشتر در موردش تبلیغ میکنند ضعف ها وخطاهای بزرگ تری دارد اصلا ذات تبلیغات همین است هیشه اینجور وقت ها یاد شعری میافتم "مشک آن است که خود ببوید نه انکه عطار بگوید".شاید همین دیشب بود که داشتم فکر میکردم مردمی که اینگونه خود را شیفته انسان های خوب دینشان میداند  پس چرا اوضاع اینطوری است چرا هر روز دروغ گو تر میشوند هر روز عصبانی تر میشوند هر روز بد فرم تر میشوند این همه غذای نذری چرا شفایشان نمیدهد این همه گریه زاری چرا نرمشان نمیکند چرا مهربان نمیشوند چرا ؟

مگر پیامبر این دین پیامبر مهربانی نیست؟ چرا دائم ما مرگ دیگران را طلب میکنیم ان هم با مشت های گره کرده ؟مگر اولین پیامبر ادم نبوده پس چرا پیرو او نمیشویم چرا سعی نمکنیم ادم باشیم مگر تمام این ادیان برای ادم بودن پدید نیامدند ؟پس کو؟چرا همه مدام برای هم شاخ وشانه میکشند پیروان همدیگر را میکشند و مدام همدیگر را به نابودی تهدید میکنند ؟ نمیفهمم واقعا نمیفهمم.

من دلم ازادی نمیخواهد من دلم عدالت نمیخواهد من دلم هیچ چیز جز مهربانی نمیخواهد کاش دینی بیاید و مهربانی را در دنیا حاکم کند انگاه من حتما از بهترین پیروانش خواهم بود.پیروان این دین فقط لبخند میزنند و همیشه تبسم به لب دارند.ایا زیبا تر از این دین سراغ دارید ؟