رادیکال 63

رادیکال 63

نوشتن تنها راه نجاتم بود ، نوشتم
رادیکال 63

رادیکال 63

نوشتن تنها راه نجاتم بود ، نوشتم

لطف نظام حاکم به سرعت رشد اصلاحات

امروز با یک خبر به نظر من خوشحال کننده اغاز شد."فرهاد رهبر " رئیس دانشگاه ازاد شد...

این خبر شاید برای مردم عادی خیلی هم خاص نباشد اما برای  من معانی خاصی دارد.و باز هم به شیوه ی من کمی به عقب برگردیم ...نقش جنبش های دانشجویی در قبل از انقلاب و حین انقلاب و حتی بعد از انقلاب ...

امروز حین گفتگو با دوستی پنجاه وچند ساله به این نتیجه رسیدیم که انقلاب ایران در بهترین زمان ممکن در نوع خودش اتفاق افتاد چه بسا اگر ده سال دیرتر یا ده سال زود تر شکل میگرفت شاید در نطفه خفه میشد درست زمانی شکل گرفت که بخشی اعزمی از جامعه را جوانانی تشکیل میداند که ارمان گرا بودند و هر یک به دنبال اینده فراباور تلاش میکردند و ریشه ان در قشر متفکر از دانشگاه می امد و در عوام از حوزه که البته واضح و مبرهن است که قشر حوزه بصورت غیر ارادی اولین پایگاهی را که برای تسلطش تلاش کرد صدا و سیما بود تا با ان بر موج تفکر عوام سوار شود (صدا و سیما برای حوزه نقش منبری بزرگ را داشت که برای ابراز عقاید و تغییر مسیر انقلاب به نفع خود بسار حائز اهمیت بود)البته این تفکر در دنیا ان روز ها که رسانه های مجازی و همه گیر وجود نداشت بسیار کارساز افتاد وانقلاب سندش به نام مذهبیون خورد و گلوله اش را روشنفکران خوردند و مصائب مسیحش را عاقلان کشیدند ...

به هرحال و با هر شیوه و شکلی جهوری اسلامی پرچم برافراشت و اعلام قدرت کرد و تا امروز با هر ترفند خارجی و داخلی هنوز سر پاست که صد البته مردم این این کشور را مجاب کرد که تغییر لذوم ایجاد انقلاب نمیطلبد و کشور های توسعه یافته تغییر را در اصلاحات پیدا کرده اند.

قشر دانشجوی امروز بی سواد است ...بی مسئولیت است ...کم توجه است ...کتاب نمیخواند...مطالعه بصری اش پایین است با دنیا تعامل ندارد (البته ما به تمام دانشجو ها تعمیم اش نمیدهیم و قاطبه را میگوییم)و شاید مهترین دلیلش نبودن فضای کافی برای ابراز است به لطف انتخاب ادمی چون اقای "فرهاد رخبر"که گویا یا رهبری هم میانه خوبی دارد خفقان بیش از پیش میشود دانشجو تلنگر میخورد و تحت فشار الماس وجودیش را نشان میدهد رشد میکند و به مطالبه های جدی فکر میکنداتفاقی که درست در زمان حکومت قبلی رخ داد حکومت ابتدا به سمت خفقان رفت فشار این قشر که زیاد شد فضای باز سیاسی را جایگزین کرد که مطالبات حد اقلی را برآورده کند در این میان مذهبی ها از تفکر عامیانه مذهبی که خیلی درگیر جزیییات مذهبی نبودند و اصل دین را باور داشتند استفاده کرد و مانند صدر اسلام مدینه فاضله ای را رسم کرد که در سایه عدل دینی رشد حداکثری اقتصاد اسلامی را هم در پی دارد اینگونه بوذ که حرکت های گنگ و بی هدف مذهبی در سایه رهبری به ظاهر دموکراتیک به ثمر نشست در این باب توضیحات فراوان است و بسیار گفته شده و بسیار شنیدیم وخواندیم ...

اما مبحث فعلی روی کار امدن تفکری دگم و با ظاهر مذهبی تند رو در دانشگاه ها سبب رشد فکری خواهد شد ضمن اینکه امروز دیگر صدا و سیما تنها منبر وعظ و رهنمون نیست و شبکه های اجتماعی فعال تری ظهور کرده اند که تاثیر گذاری شان را در انتخاب گذشته میتوان به وضوح دید این رفتار شناسی به نظرم چند وجه دارد و شاید مهم ترینش این باشد که تفکری که نظام حاکم را تقویت کرد و راهنمایی کرد که به اینجا برسد از این وضعیت نتوانسته انطور که باید سود ببرد لذا بدنبال ان است که با حرکت در زیر پوست جامعه منفعل و در حار انفجار بهره ببرد و در اصلاحات پیش رو ضمن ریشه کن کردم تفکر مذهبی از بطن جامعه روشی جدید برای سود بردن پیدا کند و این فقط در سایه فاصله انداخت بین اقشار جامعه ممکن خواهد بود شکافی که به مرور زمان باز تر خواهد شد و ترک ایجاد شده در بدنه نظام حاکم موجب انفجاری غظیم خواهد شد که نابودی غیر منتظره ای را رقم خواهد زد و قطعا تلفات منطقه ای فراوانی در پی خواهد داشت که در میان وقوع جنگی فیزیکی نیز دور از ذهن نخواهد بود کما اینکه این اتفاق در منطقه در جریان است و نظام حاکم عملا در جنگ فیزیکی با کشور های دیگر منطقه است که عملا جنگ ابر قدرت ها و ازمایش صلاح ها در منطقه ای دور از کشور خودشان روی میدهد و نتیجه برای انها بسیار مطلوب خواهد بود.

پس به نظرم انتخاب اقای رهبر را باید به فال نیک گرفت و منتظر رخ دادن اتفاقی شگرف باشیم ...

مطمئنن تکمیل سه گانه جنبش دانشجویی که از تیر ماه 78 شروع شد در خرداد 88 نقطه عطفش بود با خیزش  دوباره یک شبه انقلاب یا اصلاحات فراگیری را سبب شود.

به امید روزی که بدون خونریزی کشور را در مسیر رشدی بی سابقه قرار دهیم وتفکرات افراطی از هرگونه را ریشه کن کنیم و مردم محور به سمت جامعه ای بدور از جنگ طلبی برویم ...اندک صبر سحر نزدیک است...

#فرهاد رهبر

#دانشجو

#دانشگاه

#حکومت

#اصلاحات

#دمکراسی

#افراط