شب یلدا

شب یلدا تموم شد و عکس های دوستان رو بسی لایک کردیم .و یک عکسی هم از خودمان گذاشتیم و لایکی گرفتیم به یادگار.با اونکه حقیقتا خیلی به فال و استرلاب و استخاره اعتقاد ندارم ولی به شعر به شدت معطوفم.حافظ جان شعر را انطور میگوید که دل ببرد.یادم می اید ان اویل که غزل نوشتن را شروع کردم استاد ادبیاتم گفت قافیه رو خوب میشناسی ولی وزن و نه.بهش گفتم میدونم وزن چیه ولی گاهی جمله هام توی اون وزن نمیگنجه بهم گفت حافظ بخون .تا به امروز بهتر نشدم اما هر بار که حافظ خوندم یه ایده گرفتم و برام جالب بوده این ادم که گفته استاد ادبیات دانشگاهم که بسیار دوستش میداشتم و متاسفانه فوت شدن حافط ادم توداری بوده تنها یک بار در طول عمرش سفر کرده و بسیاری از اشعارش رو خودش از بین برده ولی جهان بینی این ادم محشره در هر شعرش بیتی نیست که ادم رو به تفکر نیندازه.

اما نکته من از شب یلدا چیز دیگه ای بود اینکه میون این همه عکس که در این دو روز دیدم هیچ سفره ای شبیه هم نبود تمام اونها سعی کرده بودن متفاوت باشن خلاق باشن و بعضی ها هم دوست داشتن نگاهشون به شب یلدا رو هم فخرفروشانه نشون بدن سفره های دو نفره ای دیدم بسیار ساده و دلنشین و سفره های عریض وطویلی دیدم بسیار خالی .اینکه چرا هیچکدوم از ما سعی نمیکنیم در موارد دیگه سبیه هم نباشیم برام جای سواله اینکه سعی نمیکنیم خودمون باشیم ولی مبتکرانه و خلاق تر خودمون باشیم با یک ثبات دائم و پیش رونده .همه شبیه هم و به شکل ملال اوری غیر قابل تحملیم .یک مشت انسان غر غرو  که فقط برای وقت کشی زندگی میکنیم .

چند روز پیش بین ورق های یکی از کتاب های قدیمی چند دست نوشته از خودم پیدا کردم برای حدودا بیست سال پیش و چقدر اشنا بود برام انگار من توی این سال ها هیچ تغییری نکردم انگار یک قدم هم جلو تر نرفتم همان که بودم نه بزرگ شده بودم و نه پیش رفته بودم انگار جای اولم بودم .برای خودم جالب بود چون قاعدتا باید جور دیگری می بود اما انگار فرقی نکرده بود و علامت سوال همچنان برایم ماند که من این سال ها چه کردم ؟پس چرا هیچ چیز عوض نشده ؟

پ.ن:تماس تلفنی هایی که مشکلات مالی موضوع بحث باشه افکار ادم و مخدوش میکنه ،یادم رفت میخواستم چی بگم .اگر بعدا یادم اومد مینویسم  فعلا که هیچ.