رادیکال 63

رادیکال 63

نوشتن تنها راه نجاتم بود ، نوشتم
رادیکال 63

رادیکال 63

نوشتن تنها راه نجاتم بود ، نوشتم

کودکی کنید

The Child in Time 2017

فیلم خوش ساخت ،متفکرانه ، روان و  پر از مفاهیم زیبایی شناختی ،کمی تلخ با چاشنی غیر قابل پیش بینی بودن...

داستان نویسنده ی کتاب کودکان است که بچه اش را در فروشگاه گم میکند و زندگی اش دچار دگرگونی می شود.او همچنان که به دنبال فرزندش است،تقریبا روال عادی زندگی اش را هم در پیش دارد و کتاب جدیدش را در مورد کودکی که میخواهد ماهی شود را هم می نویسد انتهای داستان رو نمی گم ولی روند داستان رو دوست داشتم شاید کمی کند بود اما مثل یک سمفونی ارام شما را مدام با نت های مختلف غافلگیر میکند.چیزی که خیلی باهاش ارتباط برقرار کردم این بود که در طول فیلم حس میکردم کودکی دارم و چقدر میتونم از غم نداشتنش رنج بکشم...

نکته فیلم برای من این بود که همیشه به سیاست مدار ها نباید اعتماد کرد اونها هر لحظه منتظرن که دنیا رو به گند بکشن حتی دنیا پاک و بی الایش کودکان رو...

دیالوگ در یاد مونده:

_دوست دارم

+من بیشتر،همیشه باهات رقابت میکنم(برای دوست داشتن)

اما شخصیت دوست داشتنی برای من توی فیلم دو نفر بودن یکی مادر شخصیت اصلی ،با اونکه نقش کوتاهی داره اما بسیار جملات حیاتی میگه و دوم شخصیت همسر نقش اصلی که بسیار دوست داشتنی و دلنشین بود برام.یاد کسی انداخت مرا که بسیاردوستش میدارم.

فیلم و اون هایی که بچه !!! دارن حتما ببینن اگر این متن رو خوندن...


#فیلم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد